Misbakseltje

Allereerst van harte welkom aan mijn nieuwe volgers! Dankzij de Liebster Award die ik van Schunsland en van Poetsie Lingerie  heb mogen ontvangen (superlief, dankjulliewel!!) heb ik er een paar nieuwe volgers bijgekregen. Ik heb al zeker bij jullie blog gekeken, maar nog geen tijd gehad om te reageren. Dat komt nog!
Helaas mislukt er ook wel eens wat... Een hele poos geleden kon je op het lingerieforum mee doen aan een thema ´kantje verven´. Hierover heb ik al eens een klein postje geschreven. Nou, mijn creatie van het kantje verven is mislukt. Ik heb alleen een bh gemaakt, en zelfs deze is niet helemaal af omdat hij niet past...

Voor degenen die mijn postjes van de kanten bh´s hebben gelezen: ik heb het patroon van Merckwaerdigh, Mix 30, zo aangepast dat ik dacht dat het zou passen. Helaas past hij nu nog net niet. De volgende poging wordt toch een maat groter...

De combinatie van materialen is heel anderd dan gewoonlijk voor mij, het lijkt wel een Carnavals-bh.... Ik denk dat ik hem wel mooier had gevonden als ik bij de gehele bh het geverfd kantje over de felgroene lycra had gespannen...

 

Het is zonde, en ook een beetje frustrerend...
Inmiddels ben ik met een andere bh bezig... laten we hopen dat dat een beter exemplaar wordt...

Zijn we weer!

Eindelijk! Hier ben ik weer met een postje...
Ik ben de laatste maanden weinig op blogs, forums en internet te vinden geweest. De reden hiervoor is de volgende.

Mijn vriend, onze poezen en ik krijgen een geweldige kans. We krijgen namelijk de kans om het huis te kopen dat van mijn oma is geweest. Dat huisje staat in het buitengebied. Mijn vriend en ik (en zelfs onze poezen) zijn allebei opgegroeid in het buitengebied. Dat blijft voor ons het mooiste wat er is. Toen we gingen samenwonen hebben we vijf jaar geleden een hoekhuisje in het ´dorp´ gekocht. Daar hebben we altijd met plezier gewoond. Maar toch is het ontzettend wennen al die andere geluiden. Nu hoorde ik allemaal auto´s en mensen in plaats van vogels en traktors... Het heeft voor mij echt een jaar geduurd eer ik daar gewend was.

We kregen te horen dat we het huis van mijn oma konden kopen per mei 2012. Toen hebben we in mei 2011 besloten om alvast ons huisje maar te koop te zetten, want in deze tijd kan dat wel 4 jaar duren dachten we. Dan konden we mooi nog een aantal jaar sparen om het huisje van mijn oma te verbouwen, want ja dáár moet veel aan gebeuren! We waren dan ook compleet verrast toen onze woning na 10 dagen verkocht bleek te zijn... Dat hadden we nooit verwacht. Natuurlijk hartstikke fijn. We moesten per 1 februari 2012 uit onze woning zijn. En we kunnen pas in mei 2012 de nieuwe woning aankopen. Dus nu zitten we in een woonunit. Deze staat al wel op de grond van ons nieuwe huisje. Heel fijn, want we moeten zeker een jaartje verbouwen (zoveel mogelijk zelf doen natuurlijk, want omdat ons huis zo snel verkocht was hebben we niet zo veel meer kunnen sparen...) en dan zitten we lekker dicht bij.

Dit is wat we achter hebben gelaten, ik ga vooral de tuin heel erg missen, het liefst had ik al mijn plantjes meegenomen, maar dat gaat natuurlijk niet..

We zitten nu eindelijk weer een beetje op ons plekje, na maanden (vanaf juni 2011 tot nu) van tekeningen laten maken, vergunningen regelen en offertes aanvragen én natuurlijk ook nog verhuizen een een complete woonunit opknappen waarbij echt álles mis is gegaan wat maar mis kon gaan... 

We hebben ontzettend veel hulp gehad van mijn lieve ouders, dankjullie wel...

Maar voor ons is het het echt allemaal waard, nog even en we kunnen aan onze droom beginnen... Is veel werk, maar dat nemen we allemaal voor lief. Ik zal regelmatig wat postjes plaatsen over de gang van zaken, zo heb ik voor mezelf ook een soort ´dagboek´.

In deze oase van rust wonen we nu, en unit is misschien niet alles, het is klein maar knus, voor ons goed genoeg!