Wecken

Ik heb een "tik". Op de een of andere manier vind ik het leuk om "ouderwetse" dingen te doen. Daarmee bedoel ik dingen waar de "jeugd van tegenwoordig" zich (op een enkele uitzondering na) echt niet meer mee bezig houdt. De reden dat ik het leuk vind om "ouderwetse" dingen te doen, is het simpele feit dat ik het leuk vind om iets te kunnen wat bijna niet meer gedaan wordt. Ik vind dat echt een uitdaging.

Zo heb ik pas nog geweckt! Mijn moeder deed dat vroeger altijd al. Héérlijk als je dan in de kelder keek waar een hele voorraad glazen potten vol met peren, pruimen, kersen, enz. stond! Dat is voor mij echt nostalgie (zeg ik met mijn 26 levensjaren...:-)). Ik wilde dat ook kunnen. Mijn vriendinnen snappen er weinig van. "Waarom zou je tijd steken in iets wat je ook "gewoon" in de winkel kunt kopen?" Nou, ik vind niet dat je zulk lekker geweckt fruit in de winkel kunt kopen... Maar goed, ieder zijn ding!

Mijn moeder heeft vroeger op de huishoudschool gezeten, waar ze het kookboek van de N.C.B gekregen heeft. En je raad het al: die wilde ik ook per sé 1 hebben toen ik op mezelf ging wonen! In dat kookboek staat nog hoe je gewoon aardappels moet koken, maar ook hoe je bijvoorbeeld echt lekkere koude schotel en baveroise kunt maken, én hoe je kunt Wecken...

Gelukkig stond er nog zo'n kookboek te koop op Marktplaats, en ben ik daar nu de trotse eigenaresse van!

Zie hier het Weckproces van de heerlijke pruimen uit de tuin bij mijn ouders:

Het Weck-recept:

Klaar om in de Weckketel te gaan!

Gezellig met zijn allen in de Weckketel.

Dit is altijd zo spannend... Uit de Weckketel halen, af laten koelen

en heel hard hopen dat de potjes dicht zijn!

Jeeeej! Ze zijn allemaal dicht!! Klein voorraadje:

En nu kunnen we er lekker van smullen in de yoghurt!